28 жніўня 1990 года з'яўляецца днём заснавання сённяшняй Міждыяцэзіяльнай вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне. Такім чынам, сёлета семінарыя святкуе сваё 35-годдзе. З нагоды юбілея свае віншаванні выхавацелям, выкладчыкам, студэнтам і працаўнікам семінарыі кіруе Старшыня Канферэнцыі Каталіцкіх Біскупаў Беларусі, а адначасова былы яе шматгадовы рэктар і адзін з яе першых выпускнікоў, арцыбіскуп Юзаф Станеўскі.
Ваша Эксцэленцыя
біскуп Уладзімір Гуляй
пастыр Гродзенскай дыяцэзіі
Ваша Магніфіцэнцыя
ксёндз канонік Віталій Вайцяхоўскі
рэктар семінарыі
Выкладчыкі і выхавацелі
студэнты
супрацоўнікі семінарыі
Мае дарагія!
Разам з паўсюдным Касцёлам мы перажываем юбілейны год хрысціянства. Год, у якім мы дзякуем Богу за дар усынаўлення і збаўлення. Крочачы дарогамі нашай штодзённасці, мы назіраем і дзелімся тым, што атрымалі ад Пана. Дзякуючы за мінулае, мы з надзеяй глядзім ў нашу сумесную будучыню. Паводле Папы Францішка, мы — пілігрымы надзеі, а паводле Святога Айца Льва XIV, мы — апосталы надзеі.
У нашым крочанні шляхам надзеі шмат людзей дапамагаюць нам сустрэць Езуса Хрыста. Нашыя бацькі былі і ёсць першымі настаўнікамі праўды пра Уцелаўлёнага Бога; парафіяльныя супольнасці, ў тым ліку катэхеты, настаўнікі і сябры, адыгрываюць важную ролю на нашым шляху веры. Аднак святары маюць асаблівую ролю на гэтым шляху. Бо яны, хоць і слабыя людзі, былі надзелены сілай Духа Святога ў сакрамэнце пасвячэння, каб стаць прыладамі Першасвятара Езуса Хрыста. Святары як слугі Хрыста і Касцёла маюць харызму абвяшчаць Божае слова, здзяйсняць збаўчую Таямніцу смерці і ўваскрасення Езуса ў Эўхарыстыі, а таксама ўладу адпускаць грахі ў сакрамэнце пакаяння і ўдзяляць іншыя сакрамэнты. Іх дзейнасць, згодная з Божай воляй, спрыяе будаванню жывой супольнасці Касцёла, якая ажыўляецца і аб'ядноўваецца Духам Святым і ў якой прысутнічае Хрыстус. Дзякуючы іх святарскай місіі асобныя людзі і цэлыя пакаленні могуць адчуць ласку збаўлення, якая вынікае з крыніц Божай міласэрнасці.
Юбілейны год — гэта заклік да нас выказаць асаблівую падзяку Богу і людзям за тое, што 35 гадоў таму, 28 жніўня 1990 года, ва ўспамін святога Аўгустына, біскупа і доктара Касцёла, неўзабаве пасля заснавання Папам Янам Паўлам II Мінскай дыяцэзіі для католікаў Беларусі, першы біскуп на Беларусі доктар Тадэвуш Кандрусевіч заснаваў надзвычай важную ўстанову ў жыцці мясцовага Касцёла — Вышэйшую духоўную семінарыю ў Гродне. У семінарыі тыя, каго кліча Пан, рыхтуюцца служыць людзям як святары, будуючы сувязь з Богам і сувязі паміж людзьмі ўнутры касцёльнай супольнасці. Такім чынам, семінарыя адыгрывае значную ролю ў развіцці рэлігійнага жыцця і хрысціянскай культуры. Гродзенская Вышэйшая Духоўная Семінарыя выконвае гэтую функцыю. Святары, якія выходзяць з Almae Matris Grodnensis, прымаюць на сябе гэтую місію Касцёла. Другі Ватыканскі Сабор сцвердзіў, што вышэйшыя семінарыі неабходныя для падрыхтоўкі святароў. У семінарыях тыя, каго Пан паклікаў па імені, праходзяць адпаведную духоўную, інтэлектуальную, душпастырскую і чалавечую падрыхтоўку, каб яны маглі стаць пастырамі па вобразу нашага Пана Езуса Хрыста, Настаўніка, Святара і Пастыра.
Місія семінарыі, як нагадвае нам святы Ян Павел II у апостальскай адгартацыі Pastores dabo vobis, заключаецца ў тым, каб даць кандыдатам у святарства магчымасць «перажыць вопыт фармацыі, якую Хрыстус даў Дванаццаці (Апосталам)» (п. 60) праз асаблівае з’яднанне з Ім. З гэтага пункту гледжання «семінарыя, згодна са сваёй глыбокай ідэнтычнасцю, з'яўляецца ў Касцёле своеасаблівым працягам супольнасці апосталаў, сабраных вакол Езуса, слухаючы Яго словы, рыхтуючыся да перажывання Вялікадня, чакаючы дару Духа» (там жа).
Папа Бэнэдыкт XVI, звяртаючыся да семінарыстаў падчас спаткання з імі, казаў: «Семінарыст адчувае прыгажосць свайго паклікання ў момант, які мы маглі б назваць “закаханнем”. Яго душа напаўняецца здзіўленнем, якое прымушае яго маліцца: “Пане, чаму я?” Але любоў не ведае “чаму”, бо гэта бескарыслівы дар, на які трэба адказаць дарам з сябе» (Германія, Кёльн, 23 жніўня 2005 г.).
Папа Францішак у энцыкліцы Dilexit nos адзначыў, што семінарыя «павінна быць школай любові». Асабліва ў сучасным сацыяльным і культурным кантэксце, які характарызуецца міжасабовымі канфліктамі і нарцысізмам, нам трэба вучыцца любіць па прыкладу Хрыста.
Папа Леў XIV падчас юбілейнай сустрэчы з семінарыстамі ў Рыме ў гэтым годзе казаў, што Езус Хрыстус заклікае семінарыстаў перш за ўсё адчуваць сяброўства са Збаўцам. Гэта вопыт, які павінен пастаянна паглыбляцца нават пасля пасвячэння і ахоплівае ўсе аспекты жыцця. Служэнне святароў павінна быць падобным да «мастоў», а не да перашкод, на шляху да сустрэчы з Хрыстом для іншых.
«Ён павінен расці, а мы павінны памяншацца, каб быць пастырамі паводле Яго Сэрца. Майце стыль гасціннасці і блізкасці, шчырага і бескарыслівага служэння, дазваляючы Духу Святому намасціць вашу чалавечнасць яшчэ да пасвячэння»,
— заахвоціў Папа.
Мае дарагія сябры! Шчыра віншую вас з гэтым юбілеем, нашым юбілеем.
Дзякую тым хто быў ля вытокаў семінарыйнага жыцця: спачылым святарам і свецкім супрацоўнікам сёння мы выпрошваем дар неба. Тых жа, хто яшчэ нядаўна быў «жыхаром» семінарыі, а сёння выконвае іншыя абавязкі па-за межамі семінарыі, прашу — ніколі не забывайце аб «сваім доме» — семінарыі.
Да вас жа, якіх я прызвычаіўся называць «семінарыйнай сям’ёй», звяртаюся з адмысловай просьбай — будуйце вашу будучыню і сучаснасць на моцнай скале — Езусе Хрысце, які вас выбраў і паклікаў, і на той багатай традыцыі папярэднікаў, сярод якіх ёсць і я, ваш брат Юзаф.
Ad multos annos, Alma Mater Grodnensis!
З благаслаўленнем
Арцыбіскуп Юзаф Станеўскі
Першы выпускнік семінарыі ў 1995 годзе
Мінск, 28 жніўня 2025 г.
