6 студзеня арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч наведаў сваю малую радзіму – Адэльск у Гродзенскай дыяцэзіі, каб з нагоды 75-годдзя падзякаваць Богу за дар жыцця і каталіцкае выхаванне, якое ў часы пераследу яму далі бацькі, бабулі і дзядулі.

У парафіяльнай святыні, дзе знаходзіцца славуты ласкамі абраз св. Антонія, які асаблівым чынам шануе арцыбіскуп, ён цэлебраваў урачыстую святую Імшу. На Эўхарыстыі сабраліся шматлікія вернікі, каб памаліцца за шаноўнага юбіляра, а таксама падзякаваць Богу за дзясяткі гадоў ягонай руплівай святарскай і біскупскай працы.

У гаміліі іерарх падкрэсліў, што да глыбіні з’яўляецца адэльчанінам, таму не мог не прыехаць зараз у Адэльск. Таксама ён падзякаваў сваім землякам за малітоўную падтрымку ў час, калі на працягу чатырох месяцаў не мог вярнуцца на радзіму.

З нагоды ўрачыстасці Аб'яўлення Пана іерарх засяродзіў увагу на праўдзе аб паўсюднасці збаўлення ў Езусе Хрысце. Па яго словах, аб гэтай праўдзе сведчыць факт аб'яўлення Езуса тром мудрацам з Усходу, якія не належалі да Выбранага народа і былі язычнікамі. Вачыма веры ў новай зорцы на небасхіле яны ўбачылі знак, што нарадзіўся Збаўца свету, і, ідучы за зоркай, знайшлі Яго ў Бэтлееме, дадаў арцыбіскуп.

“У духоўнай цемры сучаснага свету ў Касцёле мы таксама павінны бачыць зорку, якая прывядзе нас да Езуса, - сказаў іерарх. - Гэтай зоркай з’яўляецца Касцёл, які вядзе да Бога. Па прыкладу Трох каралёў, убачыўшы і пазнаўшы Бога, нам неабходна сведчыць пра Яго сучаснаму свету, каб Яго пазнаў і, выкарыстоўваючы Яго вучэнне, мог вырашаць надзённыя праблемы”.

Пасля Імшы вернікі павіншавалі арцыбіскупа з юбілеем 75-годдзя і пажадалі яму Божага благаслаўлення і добрага здароўя.

З 31 снежня па 3 студзеня ў рэкалекцыйным доме пры парафіі св. Міхала Арханёла ў Навагрудку адбылася фармацыйная сустрэча евангелізацыйнага руху “Gloriosa Trinita” парафіі Святой Сям’і ў Лідзе.

Гэты рух ужо шмат гадоў існуе пры лідскай парафіі і аб’ядноўвае некалькі сотняў чалавек, якія супольна праслаўляюць Бога.

Фармацыйную сустрэчу, галоўнай думкай якой былі словы “Пабудуем дом Хрысту з нашых сэрцаў”, праводзілі кс. Андрэй Белаблоцкі і с. Катажына Бучыньская. 

Праз малітву, адпачынак, сведчанні, музыку ўдзельнікі аддалі ў рукі Бога пражыты год і прасілі аб благаслаўленні ў наступным. Мэтай сустрэчы было аднаўленне ў ідэнтычнасці руху, каб быць вернымі харызме супольнасці.

Удзельнікі ўдзячныя Пану за гэты праведзены супольна час, які, напэўна, прынясе ў будучыні плён Божай ласкі ў іх жыцці.

Каталіцкая харызматычна-евангелізацыйная супольнасць “Gloriosa Trinita” узнікла ў 2000 г. у Італіі. Гэты рух – прыватнае таварыства вернікаў, скіраванае перш за ўсё на сем’і і асобаў, прысвечаных Найсвяцейшай Тройцы, якая з’яўляецца прыкладам дасканалай сям’і. 

Мэта руху – ажыўленне веры ў сем’ях і ў сэрцах усіх людзей. Таму яго ўдзельнікі жадаюць увайсці ў праблемы штодзённага жыцця сучаснага чалавека, выходзячы да яго на вуліцы.

Кс. Юрый Марціновіч

30 снежня ў Любліне (Польшча) адышоў у вечнасць ксёндз прафесар Роман Дзванкоўскі SAC, шматгадовы навуковы супрацоўнік Люблінскага каталіцкага ўніверсітэта, даследчык праблематыкі Каталіцкага Касцёла ў СССР і Палоніі на постсавецкай прасторы. 3 студзеня ў парафіяльным касцёле ў Ашмянах адбылася Імша ў інтэнцыі памерлага.

На Эўхарыстыі сабраліся шматлікія святары і вернікі з наваколля.

4 студзеня ў касцёле Вячэры Панскай у Любліне адбылася пахавальная Імша ў яго інтэнцыі, а 5 студзеня ў Чэрвіне — Імша ў касцёле Найсвяцейшай Тройцы і пахаванне на парафіяльных могілках. 

Ксёндз прафесар Роман Дзванкоўскі меў цесныя сувязі з Беларуссю. Да яго заўсёды завітвалі святары і свецкія асобы з Беларусі, якія прыязджалі па справах у Люблін. У гэтым годзе споўнілася 50 гадоў ягонага сяброўства з парафіяй у Ашмянах.

Месяц таму ксёндз прафесар адзначыў 90-годдзе, правёўшы 69 гадоў у Таварыстве Каталіцкага Апостальства (ксяндзы палатыны) і 63 — у святарстве.

Ксёндз прафесар Роман Дзванкоўскі нарадзіўся 30 лістапада 1930 г. у вёсцы Дзвонэк на Мазовіі ў Польшчы. 9 снежня яму быў удзелены сакрамэнт хросту ў парафіяльным касцёле ў Чэрвіне. У 1949 г., пасля заканчэння гімназіі ў Астраленцы, ён уступіў у Таварыства Каталіцкага Апостальства.

15 жніўня 1951 г. Роман Дзванкоўскі прынёс першыя манаскія абяцанні, а 15 жніўня 1954 г. — вечныя. 22 чэрвеня 1957 г. прыняў пасвячэнне ў ступені прэзбітэрату ў Алтажэве з рук кардынала Стэфана Вышыньскага, цяпер Слугі Божага. У 1958 г. у тым жа Алтажэве скончыў навучанне ў семінарыі.

У 1958–1961 гг. вывучаў каталіцкую сацыяльную навуку ў Люблінскім каталіцкім універсітэце, пасля чаго распачаў выкладанне ў семінарыі ксяндзоў палатынаў у Алтажэве, якое працягвалася да 1994 г. У 1966 г. абараніў дактарат у Люблінскім каталіцкім універсітэце. На 1966–1967 год выехаў у Парыж, дзе працягваў навучанне ў Каталіцкім інстытуце. У 1967 г. зноў вярнуўся да выкладання ў семінарыі ў Алтажэве, дзе ў 1969–1972 гг. выконваў абавязкі рэктара.

З 1972 да 1974 г. знаходзіўся ў Францыі, дзе збіраў матэрыялы для напісання габілітацыйнай працы на тэму рэлігійнага жыцця польскай эміграцыі ў гэтай краіне.

У 1977 г. распачаў працу ў Люблінскім каталіцкім універсітэце, дзе ў 1984 г. абараніў габілітацыйную працу, а ў 1989 г. стаў кіраўніком кафедры сацыялогіі этнічных груп на факультэце сацыяльных навук. У 1992 г. атрымаў тытул прафесара надзвычайнага, а ў 2001 г. — прафесара гуманітарных навук. У 1994–2001 гг. выкладаў сацыяльнае каталіцкае вучэнне ў семінарыі ў Гродку Падольскім (Каменецка-Падольская дыяцэзія, Украіна).

З 1970 г. штогод пачаў бываць на тэрыторыі Савецкага Саюза. Яшчэ падчас навучання ў семінарыі пачуў аповеды пра рэлігійнае жыццё у СССР і пераследы Царквы. Аднак зацікаўленасць «усходняй» тэматыкай у ксяндза Рамана Дзванкоўскага ў вялікай меры з’явілася дзякуючы брату Францішку Дзічкевічу SAC, які апынуўся ў Польшчы ў выніку рэпатрыяцыі.

Уражаны аповедамі сабрата пра жыццё ў БССР, пра рэлігійны ўціск і калгасы, ксёндз Роман Дзванкоўскі захацеў убачыць гэта на ўласныя вочы. На той час, каб выехаць з Польшчы ў СССР, трэба было мець запрашэнне, што быццам едзеш да сваякоў, якое яму і скіравалі родныя ягонага сабрата Галіна і Збігнеў Пазажыцкія з в. Вайневічы пад Ашмянамі. У БССР святар ехаў праз Вільню.

Першым уражаннем ксяндза доктара Рамана Дзванкоўскага ў Ашмянах, куды ён заехаў, каб зарэгістравацца, сташ прыгожы вялікі касцёл, зачынены і ператвораны ў фабрыку. Вельмі ўразіла святара і штодзённасць тагачаснай беларускай вёскі, дзе нібыта спыніўся час і жыццё ў якой у многім нагадвала вясковае жыццё міжваеннага перыяду ў Другой Рэчы Паспалітай.

Падчас сваіх падарожжаў па СССР святар сустракаўся з вялікай колькасцю людзей, якія шмат распавядалі пра тагачасныя рэаліі.

З многімі на працягу шматлікіх гадоў святар падтрымліваў кантакты, ведучы шырокую карэспандэнцыю. Сёння гэтыя лісты з’яўляюцца каштоўнымі крыніцамі па вывучэнні жыцця Касцёла ў савецкі перыяд.

З 1973 г. ксёндз доктар Роман Дзванкоўскі пачаў друкаваць пад псеўданімам у парыжскай «Культуры», а таксама ў іншых эміграцыйных выданнях артыкулы на тэму Касцёла і палякаў у СССР.

З 1989 г. у яго навуковай дзейнасці наступае новы этап. Зняцце абмежаванняў на пэўныя тэмы, шматлікія ўражанні і разважанні, а таксама доступ да архіўных матэрыялаў савецкіх часоў прынеслі плён у выглядзе шматлікіх навуковых і навукова-папулярных артыкулаў, а таксама кніг, прысвечаных гісторыі Каталіцкага Касцёла ў СССР.

У прыватнасці, гэта кнігі «Za wschodnią granicą 1917–1993. O Polakach i Kościele w dawnym ZSRR — rozmawia Jan Pałyga SAC» («За ўсходняй граніцай 1917–1993. Пра палякаў і Касцёл у даўнім СССР — размаўляе Ян Палыга SAC»), Ząbki, 1994, 1995; «Polacy na dawnych Kresach Wschodnich. Z problematyki narodowościowej i religijnej» («Палякі на даўніх Крэсах Усходніх. З нацыянальнай і рэлігійнай праблематыкі»), Lublin, 1994; «Z historii Kościoła Katolickiego w ZSRS 1917–1991. Pogadanki w Radiu Watykańskim» («З гісторыі Каталіцкага Касцёла ў СССР. 1917–1991. Размовы на Ватыканскім радыё»), Ząbki, 1995; «Kościół katolicki w ZSSR 1917–1939. Zarys historii» («Каталіцкі Касцёл у СССР 1917–1939. Нарыс гісторыі»), Lublin, 1997; «Religia i Kościół katolicki w ZSSR 1917–1939. Kronika» («Рэлігія і Каталіцкі Касцёл у СССР. 1917–1991. Хроніка»), Lublin, 2010; «Polacy w Kościele katolickim na Wschodzie 1939–2011» («Палякі ў Каталіцкім Касцёле на Усходзе 1939–2011»), Toruń, 2011. 

Жыццю рэпрэсаванага каталіцкага духавенства ў СССР ксёндз прафесар прысвяціў «Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917–1939. Martyrologium» («Лёсы каталіцкага духавенства ў СССР 1917–1939. Мартыралог»), Lublin, 1998 і «Leksykon duchowieństwa polskiego repreśionowanego w ZSRS 1939–1988» («Слоўнік польскага духавенства, рэпрэсаванага ў СССР у 1939–1988»), Lublin, 2003.

Навуковая спадчына кс. Романа Дзванкоўскага — 20 кніг і больш за 400 даследаванняў і артыкулаў: навуковых, навукова-папулярных і публіцыстычных.

Ён не толькі стаў піянерам у вывучэнні гісторыі Каталіцкага Касцёла ў былым СССР і ў прыватнасці на Беларусі, але таксама даў імпульс і натхненне працягваць вывучэнне гэтай тэмы для шматлікіх даследчыкаў з постсавецкай прасторы, актыўна дапамагаючы парадамі.

Акрамя навуковай дзейнасці, ксёндз Роман Дзванскоўскі актыўна займаўся вырашэннем многіх праблем. У 1974–1992 гг. святар належаў да Камісіі епіскапату Польшчы па справах душпастырства эміграцыі, па справах духоўных семінарый, Justitia et Pax, місій і міграцыі. З 1989 г. быў членам Камітэту даследаванняў Палоніі Акадэміі Навук Польшчы. З 1992 г. прымаў удзел у дзейнасці Айчыннага аб’яднання «Wspólnota Polska», якая займалася дапамогай Палоніі і палякам за межамі Польшчы.

Атрымаў за сваю дзейнасць шматлікія ўзнагароды і адзнакі.

Амаль да апошніх дзён ксёндз прафесар шмат чытаў, працягваў навуковую дзейнасць, актыўна ўдзельнічаў у навуковых канферэнцыях.

Літаральна ў апошнія месяцы свайго жыцяя паспеў адрэдагаваць кнігу ўспамінаў у форме інтэрв’ю, праведзенага сястрой Рэнатай Зяліньскай ОР, «Spotkania na Wschodzie: Białoruś – Litwa – Łotwa – Ukraina – Rosja – Gruzja – Armenia – Kazachstan (1970–2020)» («Сустрэчы на Усходзе: Беларусь – Літва – Латвія – Украіна – Расія – Грузія – Арменія – Казахстан (1970–2020)».

Дзверы ягонай кватэры заўсёды былі гасцінна адчынены для гасцей з Беларусі і Украіны. Сам святар прызнаваўся, што мае пэўную сімпатыю да людзей з гэтых тэрыторый. Быў чулы да патрэбаў іншага чалавека — дапамагаў бедным, падтрымліваў студэнтаў з постсавецкай прасторы.

Паводле Catholic.by

Kаляндарны год, які падыходзіць да заканчэння, заўсёды з’яўляецца нагодай зрабіць падсумаванне таго, што ўдалося здзейсніць на працягу гэтых 366 дзён. 

Канец года – заўсёды таксама нагода падзякаваць Пану Богу за ўсё тое дабро, якое мы атрымалі. А ў нас, безумоўна, ёсць за што дзякаваць, не зважаючы на пандэмію каранавірусу, якая ўнесла свае карэктывы ў графік падзей у нашай Гродзенскай дыяцэзіі.

Нягледзячы на ўсё, мы перажылі столькі радасных хвілін і момантаў. Столькі дабра атрымала кожная сям’я, парафіяльная супольнасць, кожны з нас.

Каталіцкі Касцёл на Гродзеншчыне мае таксама шмат прычын для радасці і ўдзячнасці Богу. Гэта быў год, праўда, не настолькі насычаных падзей, юбілеяў, сустрэч і рэалізацыі шматлікіх душпастырскіх праектаўз удзелам вялікай колькасці вернікаў, але, безумоўна, тыя падзеі, якія адбыліся, упісаліся назаўсёды ў гісторыю мясцовага Касцёла.

Дзякуючы Пану Богу за ўсе гэтыя падзеі, хочам нагадаць некаторыя з іх. Хочам зірнуць на 12 месяцаў адыходзячага года, выявіць у кожным найбольш значнае і прыгадаць яшчэ раз найцудоўнейшыя хвіліны. 

Студзень 

Асвячэнне дома дзённага прабывання для дзяцей адбылося ў Наваельні

9 студзеня ў гарадскім пасёлку Наваельня (Дзятлаўскі дэканат) адбылося благаслаўленне дома дзённага прабывання для дзяцей. Намаганнямі салезіянаў у сялянскай хаце, дзе змяшчаецца дом прабывання, быў зроблены капітальны рамонт.

Люты 

Адкрыццё барэльефа Міцкевічу і асвячэнне капліцы адбыліся ў Навагрудку

8 лютага ў Навагрудку адбылася ўрачыстая цырымонія адкрыцця барэльефа Адаму Міцкевічу i памятнай табліцы. Яны былі ўсталяваны на будынку былой дамініканскай гімназіі, дзе вучыўся паэт. Сёння гэта рэкалекцыйны дом, які знаходзіцца пры парафіі св. Міхала Арханёла ў цэнтры горада і быў пабудаваны на фундаменце былой гімназіі.

У Сусветны дзень хворага ў Гродне была зарэгістравана новая каталіцкая парафія

11 лютага пасведчанне аб дзяржаўнай рэгістрацыі атрымала новая парафія св. Айца Піо ў Гродне. Пасведчанне было падпісана намеснікам старшыні Гродзенскага абласнога выканаўчага камітэту Віктарам Пранюком. Новая парафія ахоплівае мікрараён Грандзічы-2, гарадскую частку Забалаці і прылеглыя вёскі.

Сакавік

Барэльеф св. каралевічу Казіміру адкрыты ў катэдральным касцёле ў Гродне

1 сакавіка ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне быў адкрыты і благаслаўлены барэльеф святому каралевічу Казіміру. Барэльеф быў адкрыты з нагоды набліжэння свята гэтага святога, які з’яўляецца другарадным апекуном Гродзенскай дыяцэзіі. Урачыстае благаслаўленне здзейсніў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч.

Красавік

Ксяндзу Анджэю Ганчару ўручаны місійны крыж. 

26 красавіка ў сваёй роднай парафіі Узвышэння Святога Крыжа ў Лідзе (Фара) кс. Анджэй Ганчар атрымаў місійны крыж з рук Генеральнага вікарыя Гродзенскай дыяцэзіі біскупа Юзафа Станеўскага. У кастрычніку святар прыбыў у Цэнтральнаафрыканскую Рэспубліку, у дыяцэзію Буар, дзе распачаў місіянерскае служэнне. 

Май

65-годдзе святарства адзначыў кс. прэлат Ежы Лявінскі

29 мая адзначыў 65-ю гадавіну прэзбітэрскага пасвячэння кс. прэлат Ежы Лявінскі. З пачатку функцыянавання Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне святар з’яўляецца яе выкладчыкам, на працягу некалькі гадоў выконваў у ёй абавязкі прэфекта. У студзені гэтага года кс. Ежы адзначыў сваё 90- годдзе.

Чэрвень

Асвячэнне капліцы ў гонар слугі Божага Мельхіёра Фардона адбылося ў гродзенскім францішканскім касцёле

13 чэрвеня ў касцёле Маці Божай Анёльскай (францішканскі) у Гродне адбылося асвячэнне біскупам Aляксандрам Кашкевічам новай капліцы ў гонар слугі Божага Мельхіёра Фардона, францішканінa, якога яшчэ пры жыцці гродзенцы называлі святым. Капліца змешчана ў званіцы касцёла. У яе былі перанесены парэшткі слугі Божага. 

Сярэбраны юбілей святарства адзначыў у гродзенскай катэдры біскуп Юзаф Станеўскі

17 чэрвеня дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі адзначыў 25-годдзе прэзбітэрскага пасвячэння. З гэтай нагоды іерарх узначаліў урачыстую святую Імшу ў катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне, падчас якой дзякаваў усім, каго Бог паставіў на яго жыццёвым шляху.

Ліпень

У Гудагаі ўрачыста адзначылі 30-годдзе аднаўлення служэння кармэлітаў босых у Беларусі

У межах урачыстасцяў у гонар Маці Божай Шкаплернай, якія 18–19 ліпеня праходзілі ў санктуарыі айцоў кармэлітаў босых у Гудагаі (Астравецкі дэканат), іх удзельнікі асаблівым чынам дзякавалі Богу за тры дзесяцігоддзі з часу аднаўлення служэння манахаў гэтага ордэна ў Беларусі.

Парафія бл. Мар’яны Бярнацкай у Гродне атрымала пляцоўку пад будаўніцтва касцёла

20 ліпеня стала вядома, што парафія бл. Мар’яны Бярнацкай у Гродне атрымала пляцоўку пад будаўніцтва касцёла. Новая парафія ахоплівае вуліцы гарадскіх мікрараёнаў Ласосна i Баранавічы, а таксама вуліцы вёскі Тарусічы. Новая святыня будзе пабудавана ў мікрараёне Баранавічы па вул. Ваўжэцкага, недалёка ад праваслаўнай царквы ў гонар Аўгустоўскай іконы Божай Маці.

Жнівень

Рэліквіі благаслаўлёнага Ежы Папялушкі ўнеслі ў гродзенскую парафію Святога Духа

16 жніўня ў гродзенскую парафію Святога Духа (Альшанка) былі ўнесены рэліквіі бл. ксяндза Ежы Папялушкі, мучаніка і вялікага змагара за праўду і свабоду. Рэліквіі былі перададзены ў дар маладой парафіі, якая толькі будуе свой уласны касцёл ад Варшаўскай архідыяцэзіі.

Адноўлены галоўны алтар асвяцілі ў гродзенскім рэктаральным касцёле

23 жніўня адбылося ўрачыстае адкрыццё і асвячэнне адноўленага галоўнага алтара ў рэктаральным касцёле Звеставання Найсвяцейшай Панне Марыі ў Гродне (пабрыгіцкі). Святую Імшу ўзначаліў Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч.

Верасень

Перэгрынацыя фігуры св. Міхала Арханёла прайшла ў гродзенскай катэдры

4 верасня фігура св. Міхала Арханёла, галоўнага нябеснага апекуна Каталіцкага Касцёла ў Беларусі, прыбыла ў Гродна. З горада над Нёманам пачалася перэгрынацыя фігуры па чатырох катэдральных касцёлах усіх дыяцэзій на Беларусі ў інтэнцыі хутчэйшага вырашэння грамадска-палітычнага крызісу.

Помнік святому Губерту ўстанавілі ў цэнтры Гродна

18 верасня ў цэнтры Гродна быў урачыста адкрыты помнік св. Губерту. Адкрыццё прымеркавалі да Дня горада, які абласны цэнтр традыцыйна адзначае ў трэція выходныя верасня. Ужо некалькі стагоддзяў святога Губерта як нябеснага заступніка свайго горада ўшаноўваюць гродзенцы.

Кастрычнік

Душпастырству студэнтаў і старэйшай моладзі “OPEN” у Гродне споўнілася 15 гадоў

8 кастрычніка Акадэмічнае душпастырства студэнтаў і старэйшай моладзі “OPEN” у Гродне адзначыла 15-годдзе існавання. З гэтай нагоды ў гродзенскім касцёле Звеставання Найсвяцейшай Панне Марыі (пабрыгіцкім) адбыліся ўрачыстасці падзякі за дар гэтай супольнасці, да якой належаць маладыя людзі, якія жадаюць разам узрастаць у дасканаласці.

У катэдральным касцёле Гродна адрэстаўравалі алтар св. Юды Тадэвуша

28 кастрычніка, у свята апосталаў Сымона і Юды Тадэвуша, у катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне адбылося ўрачыстае адкрыццё і асвячэнне адрэстаўраванага 300-гадовага алтара св. Юды Тадэвуша.

Лістапад

Распачаўся беатыфікацыйны працэс с. Ванды Банішэўскай, якая нарадзілася на Гродзеншчыне

9 лістапада распачаўся беатыфікацыйны працэс с. Ванды Банішэўскай з Кангрэгацыі Сясцёр ад Анёлаў, якая была містыкам і стыгматыкам. Урачыстае адкрыццё працэсу адбылося ў капліцы арцыбіскупаў Варшаўскіх. Ванда нарадзілася ў 1907 годзе ў вёсцы Каменка каля Навагрудка.

У Вялікай Бераставіцы біскуп Кашкевіч асвяціў адноўлены абраз Маці Божай Вастрабрамскай

16 лістапада, ва ўрачыстасць Найсвяцейшай Панны Марыі, Маці Міласэрнасці, Маці Божай Вастрабрамскай, у парафіi Перамянення Пана ў Вялікай Бераставіцы біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч асвяціў новы алтар, амбону, а таксама адноўлены абраз Маці Божай Міласэрнасці. Абраз быў створаны ў 1912 г., фундаратарамі яго стварэння былі графы Касакоўскія. 

Снежань

У Гродна прыбыў Бэтлеемскі агонь

17 снежня ў гродзенскі катэдральны касцёл св. Францішка Ксаверыя быў унесены Бэтлеемскі агонь міру, які даставілі харцэры з польска-беларускай мяжы. Менавіта з горада над Нёманам пачалася штогадовая скаўцкая эстафета агню па гарадах і мястэчках Беларусі.

Гэта толькі некаторыя важныя падзеі, якія мелі месца ў Касцёле на Гродзешчыне ў 2020 г. Увагі таксама заслугоўвае 200-гадовы юбілей кансэкрацыі парафіяльнага касцёла святога Юды Тадэвуша ў Вішневе на Смаргоншчыне.

Акрамя таго, дыяцэзія атрымала некалькі новых святароў, якія прынялі пасвячэнне ў чэрвені і адзін у лістападзе. 

Было і шмат іншых падзей, якія, безумоўна, упісаліся ў гісторыю дыяцэзіі і прынеслі плён узрастання веры ў сэрцах людзей.

Богу няхай будзе падзяка за ўсё дабро, якое атрымаў наш Касцёл і нашы вернікі! Богу няхай будзе падзяка за ўсё, што атрымаў кожны з нас! Маем вялікую надзею, што новы 2021 год, які набліжаецца вялікімі крокамі, прынясе больш радасці, мы зноў пачнем нармальна функцыянаваць, сустракацца і дзяліцца сваёй верай. Беражыце сябе! Дай, Божа, нам усім ласку здароўя! 

Kс. Юрый Марціновіч

Святую Імшу пастэрку ў ноч Божага Нараджэння ў касцёле Адшукання Святога Крыжа ў Гродне (бернардынскі) цэлебраваў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч. Разам з іерархам Імшу канцэлебравалі пробашч парафіі кс. прэлат Антоні Ханько і яго супрацоўнікі.

На Эўхарыстыі сабраліся вернікі парафіі, каб перажыць гэтыя хвіліны, – з малітоўным настроем і вялікай радасцю ў сэрцы. 

У гаміліі біскуп Кашкевіч адзначыў, што Той, каго на працягу стагоддзяў прадказвалі прарокі, чыйго прыйсця чакалі з нецярпеннем і надзеяй незлічоныя пакаленні Выбранага народу, прыходзіць у свет амаль незаўважаным. 

“Пан Езус не хоча змяняць свет насіллем, сілай ці страхам. Ён выбірае дабрыню, цярплівасць, пакору. Хоча закрануць наша сэрца, каб мы, гледзячы на Божае Дзіця, змянілі наша мысленне, наш погляд на Бога, на свет і на іншых людзей”, – дадаў іерарх. 

Біскуп падкрэсліў, што Езус хоча, каб мы зразумелі, што дабрыня, лагоднасць, чуласць і пакора не з’яўляюцца знакам слабасці – гэта знак велічы Бога, які нікога ні да чаго не хоча прымушаць.

“Бог шануе чалавечую свабоду, шануе чалавечы выбар, звяртаецца да чалавечага сэрца. Бог разлічвае на чалавека”, – сказаў пастыр Касцёла на Гродзеншчыне. 

Ён падкрэсліў, што самае вялікае пасланне святаў Божага Нараджэння – паказваць іншым Езуса, паказваць Яго ў нашай штодзённасці, а найперш сведчаннем свайго жыцця. 

“Гэтае свята павінна закрануць нас да глыбіні, адкрыць на іншага чалавека, навучыць дзяліцца любоўю з кожным, каго Бог ставіць на нашым шляху, – заўважыў іерарх. – Бог хоча, каб мы любілі ўсіх без выключэння, бо кожны чалавек – Яго дзіця і з кожным Ён атаясамлівае сябе”. 

Па словах біскупа, у ноч Божага Нараджэння ўсе людзі закліканы адкрыць тое, што з’яўляецца найважнейшым у нашым жыцці – Божую любоў. – дадаў біскуп. 

На заканчэнне літургіі іерарх выказаў сардэчнае пажаданне, каб Езус Хрыстус кожны дзень нараджаўся ў сэрцах усіх людзей. 

Кс. Юрый Марціновіч

18 снежня навучэнцы Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне здалі апошнія залікі, а таксама скончыліся лекцыі і заняткі першага семестра. Традыцыйна перад ад’ездам на святочныя канікулы ў семінарыі адбылася аплаткавая сустрэча.

Кожны год, каб падзяліцца аплаткай і павіншаваць адзін аднаго, збіраецца вялікая колькасць гасцей, выкладчыкаў і працаўнікоў, якія працавалі і працуюць у семінарыі. Але сёлета ў сувязі са складанай эпідэміялагічнай сітуацыяй сустрэча прайшла ў вельмі блізкім коле: акрамя семінарыстаў і мадэратараў семінарыі былі запрошаны толькі тыя працаўнікі, якія штодзённа цесна кантактуюць з семінарыстамі. 

Са словамі прывітання да прысутных звярнуўся дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі, які перадаў святочныя віншаванні для семінарыйнай супольнасці ў Гродне ад Мітрапаліта Мінска-Магілёўскага арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча. Пазней усе маглі павіншаваць адзін аднаго з надыходзячымі святамі Божага Нараджэння, дзелячыся аплаткамі.

Семінарысты распавялі пра традыцыі вігілійнай вячэры і святкавання Божага Нараджэння і прачыталі некалькі вершаў. Суправаджалася сустрэча спевамі калядак музычнага гурта “AVE”. 

На заканчэнне сустрэчы рэктар кс. Віталь Вайцяхоўскі падзякаваў прысутным за адданасць, працу і ўклад у функцыянаванне семінарыі, а таксама пажадаў знайсці праўдзівую радасць і спакой, якія нясе нованароджаны Езус.

Aндрэй Юхнік

Фота: Павел Леановіч

17 снежня ў гродзенскі катэдральны касцёл св. Францішка Ксаверыя быў унесены Бэтлеемскі агонь міру, які даставілі харцэры з польска-беларускай мяжы. Менавіта з горада над Нёманам пачалася штогадовая скаўцкая эстафета агню па гарадах і мястэчках Беларусі.

Урачыста прывітаў гэты незвычайны знак біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч. Іерарх адзначыў, што сёлетняя акцыя дзялення агнём, які да нас даходзіць з пячоры ў базыліцы Нараджэння ў Бэтлееме ў Палестыне, адбываецца пад дэвізам “Святло служэння”. 

Біскуп падкрэсліў, што ў гэты цяжкі час, калі ўвесь свет закрануты пандэміяй каранавірусу, a шмат нашых блізкіх перажываюць цярпенні і пачуццё няўпэўненасці, да нас у чарговы раз прыходзіць маленькае Полымя надзеі. 

“Таму сёлета разам з гэтым святлом мы хочам занесці цеплыню Езусавага полымя ў нашы дамы, касцёлы, капліцы, на месцы нашай працы, каб яно асвятляла закуткі памяшканняў, у якіх мы жывём, молімся і працуем, але найперш у чалавечыя сэрцы, гатовыя да прыняцця Езуса і Яго любові”, – дадаў іерарх. 

Пастыр Касцёла на Гродзеншчыне адзначыў, што сёння, як ніколі, нашым братам і сёстрам патрэбна наша cлужэнне, знакам якога з’яўляецца Бэтлеемскае святло міру, наша блізкасць, адвага і сведчанне.

“Несучы Святло з Бэтлеема ў гэтым годзе, дапаможам сабе і іншым перамагчы пачуццё няўпэўненасці, а таксама прычыны страху, які робіць людзей закрытымі. Няхай гэтае маленькае полымя, знак, што “Пан блізка”, запоўніць час чакання нараджэння Бога, які вылечыць, абновіць і ўмацуе чалавецтва, якое прагне сапраўднага збаўлення”, – сказаў біскуп. 

Іерарх падзякаваў усім, хто ўдзельнічае ў перадачы гэтага сімвалу Божага Нараджэння. Словы ўдзячнасці ён выказаў харцэрам, якія прынеслі агонь у Гродна як знак Езуса Хрыста, які прыходзіць да нас у таямніцы свайго Нараджэння. Менавіта дзякуючы іх удзелу перадача Бэтлеемскага агню стала пастаянным элементам калядных традыцый у горадзе над Нёманам.

  Іерарх падзякаваў таксама скаўтам, якія занясуць гэты агонь у іншыя парафіяльныя супольнасці нашай краіны.

“Вы сімвалічным чынам будзеце вестунамі блізкіх святаў Божага Нараджэння. Няхай гэтае ганаровае заданне яшчэ больш мабілізуе вас штодзённа крочыць за Езусам і даваць пра Яго сведчанне словам і ўчынкам”, – сказаў біскуп.

Потым скаўты перададуць агонь у іншыя месцы нашай краіны. Дзякуючы гэтаму ён будзе даваць моц не толькі ім самім, але і ўсім, да каго яны яго занясуць.

А занесены ён будзе да ўсіх хрысціян, якія ў найбліжэйшыя дні будуць перажываць святы Божага Нараджэння. Ён будзе занесены ў шпіталі, хоспісы, да састарэлых, самотных і пакінутых. Разам з гэтым агнём да іх занясуць надзею і моц.

Акцыя Бэтлеемскага агню міру бярэ пачатак у Аўстрыі ў 1986 г. Агонь перадаецца з рук у рукі з Бэтлеема. У гроце Нараджэння Пана гарыць вечны агонь. Менавіта ад яго штогод запальваецца лампада, полымя якой, што нясуць скаўты праз краіны і кантыненты, абыходзіць свет.

Кс. Юрый Марціновіч

Фота: Вольга Сяліцкая

28 кастрычніка, у свята апосталаў Сымона і Юды Тадэвуша, у катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя ў Гродне адбылося ўрачыстае адкрыццё і асвячэнне адрэстаўраванага 300-гадовага алтара св. Юды Тадэвуша.

15 кастрычніка ў санктуарыі Гродзенскай дыяцэзіі Маці Божай Суцяшальніцы Засмучаных у Барунах (Ашмянскі дэканат) прайшла адпустовая ўрачыстасць.

У верасні святары ў дэканатах Гродзенскай дыяцэзіі выбіралі дэканаў на чарговы пяцігадовы тэрмін.

29 верасня, у свята святых Арханёлаў Міхала, Габрыэля і Рафала, у Вышэйшай духоўнай семінарыі ў Гродне адзначылі ўрачыстасць яе нябеснага апекуна – арханёла Міхала.

26 верасня ў касцёле Узвышэння Святога Крыжа ў Макараўцах (дэканат Вялікая Бераставіца) група вернікаў прыступіла да сакрамэнту хрысціянскай сталасці. Сакрамэнт удзяліў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч.

З 1 верасня пасля рамонту зноў адкрыўся сацыяльны пункт дапамогі ў Гродне па адрасе Дзяржынскага, 92.

Міжнародны праект YES! – “Скарачэнне беднасці шляхам працаўладкавання сацыяльна неабароненай моладзі ў менш развітых рэгіёнах Беларусі” рэалізуецца дабрачынным каталіцкім таварыствам Caritas Беларусь па ўсёй рэспубліцы пры падтрымцы Renovabis (Германія) і Caritas Linz (Аўстрыя) з мэтай павышэння ўзроўню жыцця маладых беларусаў ва ўзросце 18-35 гадоў, якім патрабуецца падтрымка.

19 верасня ў санктуарыі Гродзенскай дыяцэзіі Маці Божай Шкаплернай у Гудагаі (Астравецкі дэканат) дыякан Ігнат Падарэцкi ад Хрыста Укрыжаванага з ордэну кармэлітаў босых прыняў сакрамэнт пасвячэння ў ступені прэзбітэрату.

З 15 па 17 верасня пры санктуарыі Маці Божай Каралевы нашых сем’яў у Тракелях (Радунскі дэканат) адбыліся святарскія рэкалекцыі.

Умілаваныя ў Хрысце Пану браты і сёстры, дарагія вернікі дыяцэзіі!

13 верасня ў парафіі Нараджэння Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў Дудах (Іўеўскі дэканат) адбылася ўрачыстасць Першай святой Камуніі.

12 верасня ў капліцы Маці Божай Тройчы Дзівоснай у Данілавічах, якая належыць да парафіі ў Стараельні (Дзятлаўскі дэканат), адбылася ўрачыстасць Першай святой Камуніі.

7 верасня ў рэктаральным касцёле Звеставання Найсвяцейшай Марыі Панны (пабрыгіцкі) ў Гродне адбылася сустрэча катэхетаў, якія служаць на тэрыторыі Гродзенскай дыяцэзіі. Гэтай сустрэчай быў урачыста адкрыты катэхетычны год у дыяцэзіі.

Духоўныя практыкаванні праводзіў айцец Аляксандр Жарнасек МІС, які нясе служэнне ў Росіцы. На працягу трох дзён разам са святаром семінарысты разважалі над шэрагам тэм: што значыць быць чалавекам, як стаць сапраўдным мужчынам, якіх адносінаў чакае ад нас Пан, хто такі Дух Святы і якую ролю Ён адыгрывае ў духоўным жыцці хрысціяніна.

4 верасня фігура святога Міхала Арханёла, галоўнага нябеснага апекуна Каталіцкага Касцёла ў Беларусі, прыбыла ў Гродна. З горада над Нёманам пачалася перэгрынацыя фігуры па чатырох катэдральных касцёлах усіх дыяцэзій на Беларусі ў інтэнцыі хутчэйшага вырашэння грамадска-палітычнага крызісу.

З 31 жніўня па 2 верасня ў дыяцэзіяльным санктуарыі Маці Божай Шкаплернай у Гудагаі (Астравецкі дэканат) адбыліся святарскія рэкалекцыі.

Канферэнцыя Каталіцкіх Біскупаў у Беларусі выражае глыбокую занепакоенасць фактам недапушчэння на тэрыторыю нашай краіны арцыбіскупа Тадэвуша Кандрусевіча, Мітрапаліта Мінска-Магілёўскага, Старшыні каталіцкага епіскапату Беларусі.

30 жніўня ў дыяцэзіяльным санктуарыі Маці Божай Каралевы нашых сем’яў у Тракелях (Радунскі дэканат) на заканчэнне Дзён малітвы-падзякі Маці Божай Тракельскай за атрыманыя дары святую Імшу ўзначаліў біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч.